ஜனாஸா அறிவித்தல்
நன்றி http://www.kahatovita.tk/
Contact: kahatow@gmail.com
அதாவது கொடுங்கோலன் ஹிட்லர் இந்தியாவை நேசித்ததாகவும், அவர் இந்திய விடுதலைக்கு மறைமுகமாக பங்களிப்பு செய்ததாகவும் அதில் காட்டப்படவுள்ளது என்பது தற்போது சர்ச்சையைக் கிளப்பியுள்ளது.
இஸ்ரேலில் உள்ள இந்திய யூதர்கள் மைய அமைப்பின் தலைவர் நோவா மஸ்ஸில் இது குறித்துக் கூறுகையில்:
"நான் இந்தியன் என்று கூறிக்கொளவதை கௌரவ்மாகக் கருதி வருகிறேன், இஸ்ரேலில் எங்கு சென்றாலும் நான் இந்தியன் என்று கூறிக் கொள்வதில் பெருமை அடைகிறேன், எனது சக இஸ்ரேலியர்களிடம் நான் கூறுவதெல்லாம் இந்தியாவில் ஒரு போதும் யூதத் துவேஷம் இருந்ததில்லை என்று கூறிவந்துள்ளேன், ஆனால் இந்த பாலிவுட் பட விவகாரத்தினால் நான் இப்போது தலைகுனிந்து நிற்கிறேன், பாலிவுட்டின் அறியாமை குறித்து வெட்கப்படுகிறேன்.
எனக்குத் தெரிந்ததெல்லாம் ஹிட்லர் ஒரு போதும் இந்திய விடுதலையை ஆதரித்ததில்லை என்பதே. நான் பிரதமர் மன்மோகன் சிங் அல்லது குடியரசுத் தலைவர் பிரதீபா பாட்டீலுக்கு கடிதம் எழுதப்போகிறேன், பாலிவுட்டின் இந்த முயற்சியை நிறுத்தவேண்டும். ஏனெனில் இங்கு புகழ் பெற்றிருக்கும் அந்த சினிமா தொழிலுக்கு இழுக்கு செய்வதாகும்." என்றார் மஸ்ஸில்
கஹட்டோவிட கிராமத்தின் அன்றாட சில நடப்புக்களைத் தொடர்பு படுத்தி இது எழுதப்படுகிறது. முழுக்க முழுக்க இதில் நிறைந்த கருத்தைத் தரும் குறைந்த சொற்பிரயோகங்களைப் பயன்படுத்தவே முனைந்தேன். அது எவ்வளவு தூரம் முடியுமாயிருக்கிறது என்பதைத் தீர்மானிப்பது நீங்கள்தான். ‘அவன் எழுதும் ஒரு கிராமத்துத் தரிசனம்;’ என்ற பிராதான தலைப்பின் கீழ் சிறு சிறு உப தலைப்புக்களைத் தாங்கியதாக இது அமைந்துள்ளது. இது பற்றிய உங்கள் எண்ணங்கள், கருத்துக்கள் எனது இந்த முயற்சியில் இன்னும் பல முன்னேற்றங்களைக் கொண்டு வரும் என்பது எனது கருத்தாகும்.
....................................................
புனை கதைகளுக்குப் பொய்களே அழகு சேர்க்கின்றன. பொய்யெனத் தெரிந்தும் நம்மில் எத்தனைபேர் எத்தனையோ புனைகதைக்குள் புதைந்து போயிருக்கிறார்கள்…? பொய்யானாலும் அதற்குள்ளிலுக்கும் ஒரு வகை ஈர்ப்புத்தான் இந்த மதிமயக்கத்திற்குக் காரணம். சில உண்மைகளும் புனைகதைகள் போல் கற்பனைகளாகியிருக்கின்றன. அதிலொன்றுதான் எங்கள் ஊருக்கு மைதானம் வரப்போகும் கதையாகும். தலைமுறை தலைமுறையாக வாய்களில்தான் அந்த மைதானத்தைக் காணக்கிடைக்கின்றது. உழைப்பதே சுமையாகிவிட்ட இன்றைய பொழுதுகளில் உறவுகளோடு ஒரு வார்த்தை பேச நேரமில்லாத போது இந்த மைதானத்தைப் பற்றி அரட்டையடிக்கவா எங்களுக்கு நேரம் கிடைக்கப் போகுது? பாவம் அந்தப் பிஞ்சுகள். தென்னம் தோப்பு, ரப்பர் தோட்டம் எல்லாம் அழிச்சு மீதமிருக்கும் சில சகதி வயல்கள்தான் அவர்களை விளையாட வைக்கின்றன. பாடசாலை மைதானத்திலும் எத்தனை பேர்தான் விளையாடுவது? தேய்ந்துபோன வண்டிச் சக்கரம் போல அந்த செம்மண் தரையில் ஓடி ஆடிய எங்கள் பாதங்களும் தேய்மானம் கண்டுவிட்டன. அகரம் சொல்லித் தந்த அந்தப் பள்ளிக் கூட மண்ணிண் தன்மை கொஞ்சம் கடுமைதான். ஆனாலும் அதில் விளையாடுவது எங்களுக்கு என்றென்றும் அருமைதான். போதும் எங்களுக்கு இதுவொன்றும் போதும். துள்ளி விளையாட எங்கள் பள்ளி மண்ணே போதும். எங்களைப் பொறுத்த மட்டில் அந்த மைதானக் கதை எங்களுக்குப் புடித்த ஒரு புனை கதைதான். அந்தக் கதையைச் சொன்னால் சம்பிரதாயத்திற்குக் கேட்போம், ஆனால் அதில் லயிக்க மாட்டோம். வாழ்க்கையே புனை கதையாகின்ற போது இதுவொன்றும் புதுமையல்ல.
இணைந்துகொள்ள Kahatowita Watch பக்கத்தை LIKE செய்து இணைந்து கொள்ளலாம் அல்லது உங்களுடைய ஈமையில் முகவரியை இங்கே பதிந்துகொள்ளலாம். |
Email: |
Visit this group |